چابهار را می توان کلکسیون تنوع جاذبه های گردشگری طبیعی ، و بی نظر دانست. که هر کدام زیبایی ، ظرافت و جذابیت های خاص خود را دارد .

واکثر آنها در کشور و حتی در دنیا کم نظیر هستند سواحل زیبا ومتنوع ، بندر بریس درُ بی همتا خلیج فارس ، تالاب صورتی یا تالاب لیپار در جاده بریس ، درخت "انجیرمعابد"این درخت یک درخت عجیبی هست بسیار بزرگ و پهن و شاخه های آن در بعضی از جاها به زیر خاک رفته و دوباره سبز شده اند در حال حاضر گردشگران در گذر به سمت گواتر نفسی در پای آن درخت تازه می کنند و به تناسب هوا با نوشیدنی سرد یا گرمی در آنجا لب تر می کنند،مردم محلی اسم این محل را "کوپان سرو" و نام درخت را انجیر معابد می نامند و گردشگرانی که از آنجا سابقاًعبور کرده اند در ساقه این درخت کما بیش یادگاری نوشته اند در اویل سالهای دهه 90 همراه آقای دکترعلی اکبر نیک نفس استاد دانشگاه کرمان برای تدریس در شعبه بین الملل دانشگاه سیستان و بلوچستان به چابهار می رفتیم در یکی نوبت ها پرواز بازگشتی کنسل و فرصتی حاصل شد و برای نگاهی در جاده گواتر رفتیم و تاملی در پای این درخت عجیب داشتیم در آنجا از اهالی همان منطقه در مورد اسم درخت پرسیدیم وی گفت اسم این درخت انجیر معابد است اما محلی ها به آن درخت مکر زنان می گویند. دکتر نیک نفس تاملی کرد و گفت نه ، اسم این درخت را عوض میکنم و اسم آن مهرزنان بجای مکر زنان عوض کرد و قطعه شعری هم با توجه به ذوق ادبی و شاعری که داشت در مورد این نامگذاری سرود . در مسیر این جاده بصورت گسترده کوه های مینیاتور وجود دارد که این کوه ها کم ارتفاع هستند اما زیبایی شکل گرفته در ساخت آنها از خلقتهای شگفتت انگیر خالق متعال است و این جذابیت ها از انتهای شرقی چابهار در مسیر جاده تا دریاچه گواتر ادامه دارد .درداخل دریاچه دولفینهای زندگی می کنند این دولفین ها از ساکنین بومی آن دریاچه و وحشی هستند که هرازچند گاهی مانند هواپیماه های جنگی سرکی به بیرون از آب می کشند و اگر با قایق در دریاچه حرکت کینید، مانور های آنها را می توان از نزدیک مشاهده کرد، در سمت دیگر دریاچه جگلهای حررا یا جنگلهای تمر را می توان دید که در داخل دریاچه رشد کرده و به نوبه خود بی نظیرهستند.
خلیج کنارک زیبایی خاصی دارد و حد فاصل چابهار و کنارک قرارگرفته است در گذشته های دور، ساحل دریا بزرگ که امروزه در کنار شهر چابهار است بعنوان فرودگاه ماسه ای استفاده می شد راقم این سطور در سالهای اول انقلاب چند بار باهواپیمایی کوچیک 2 موتوره و 6 نفره پست به چابهار برای انجام امور اداری آموزش و پروش رفته بودم و هواپیما در همان ساحل ماسه ای فرود می آمد امروزه در آن ساحل ابنیه مورد استفاده گردشگری ایجاده شده و قرار است که راه آهن از آن محل عبور کند که متاسفانه این موضوع آن زیبای ها را خدش دار کرده است .علی رغم این مزیت ها هنوز از موهبت دریا استفاده نمی شود در منظقه چابهار مردم استفاده زیادی از سواحل نمی کنند و این فرهنگ هنوز نهادینه نشده است و از مزیت های آن در پیاده روی صبحگاهی آنطوریکه در کراچی و بمبی در سمت دیگر همین دریا مرسوم است استفاده نمی شود. در سوی دیگر چابهار و در مسیر راه بندر عباس شهر زیبای کنارک و زرآباد قرار دارد که خلیج کنارک زیبایی بسیار استثنایی دارد و بندر تنگ در همین سمت می باشد بندر صیادی کنارک را می توان از زیباترین بنادر منطقه برشمرد ساحل درک بایک ارتفاع طبیعی برزیبایی ضلع دیگر جوار شهر کنارک می افزاید که می توان آن را “gift of good” یعنی هدیه خدا به مردم آن محل نامید . این مناظر طبیعی بسیار زیبا هستند ، اما پدیده طبیعی دیگری در 70 کیلومتری چابهار و در مسیر جاده ای که به سمت بندر عباس می رود وجود دارد و آن پدیده بسیار استثنایی، گل افشان است که بر بالای یک کوه مخروطی که از حرکت گل های سیاه از بالا به پایین یعنی از راس به قاعده شکل گرفته و در دشت پهن خود نمایی می کند. که همیشه گل از آن بصورت مذاب بیرون می آید و همانطوری که گفته شد کوه کوچک مخروطی بوجود آمده که می توان از آن بالا رفت و فوران گل را که مثل بادبادک ، باد می کند و می ترکد می توان مشاهده گرچه تمام شگفتی های منطقه چابهار منحصربفرد هستند و گل فشان چابهار رقیبی دیگر در ضلع جنوبی تفتان – در حد فاصل گوهر کوه و کارواندر در شهرستان خاش دارد که این گل فشان هم به نوبه خود از جذابیت لازم برخوردار است .